• Column Jacqueline Zuidweg

De column van Jacqueline Zuidweg op Telegraaf.nl
woensdag 20 november 2013

Don’t ask what your country can do for you

Participatiesamenleving is deze maand verkozen tot woord van het jaar op het congres van het Genootschap Onze Taal. Omdat dit woord nog maar onlangs (meest bekend door gebruik in troonrede van afgelopen september) is geïntroduceerd, kent het woord nog geen in beton gegoten definitie.

Als ondernemer ruik ik dan meteen een marketingkans, of is het meer een soort van oude wijn in nieuwe zakken? Was het niet president John F. Kennedy die de beroemde woorden sprak: “Don’t ask what your country can do for you, but what you can do for your country?” Dat is nou precies de mentaliteit die wij in Nederland nodig hebben. Weg met de laid-backhouding die we in de achterliggende schijngroeibubbel hebben aangenomen en weg met de pampermaatschappij.

Zo, dat lucht op!

Maar hoe ga je van de verzorgingsstaat naar een participatiesamenleving? Juist ja, dat gaat niet van het ene op het andere moment. Daar heb je een overgangsfase voor nodig. Daarom, we komen nu toch in eindejaarssferen, een bijzonder wenslijstje voor Sinterklaas, uhh, onze huidige overheid:

Wenslijst:

1. Terugdringen van de (jeugd-)werkloosheid door snuffel arbeids- en stageplaatsen voor een periode van maximaal twee jaar, vrij te stellen van loonbelasting voor de werkgever en vrijstelling van inkomstenbelasting voor de werknemer. Hierdoor verlaag je de drempel voor veel mkb-ondernemers om starters of herstarters op de arbeidsmarkt in dienst te nemen en is dit een mooie periode om aan elkaar te wennen waardoor er meer langdurige arbeidsverhoudingen zullen ontstaan. Met dank aan een nu nog anonieme staatssecretaris die dit idee onlangs met mij deelde en een knipoog naar de Melkertbanen van jaren geleden.

2. Het fenomeen vast arbeidscontract afschaffen, waardoor veel huidige en toekomstige arbeidscontracten zullen worden verlengd en de instroom naar het UWV en uiteindelijk naar de bijstand aanzienlijk zal afnemen. Werk is werk.

3. Afschaffing van de pensioengerechtigde leeftijd. Laat diegenen die dat willen en kunnen, doorwerken en laat hen ook blijven participeren in onze samenleving.

4. Mijn bekende stokpaardje: aanpassing van de faillissementswet; namelijk afschaffing van de 20-jarige aansprakelijkheid voor schulden. Immers, voor particulieren bestaat de Wet Schuldsanering natuurlijk die personen na drie jaar op een houtje bijten een schone lei kan opleveren. Voor grotere bedrijven is onlangs het wetsvoorstel voor de pre-pack, het zogenaamde flits-faillissement (Wet Continuïteit Ondernemingen) openbaar gemaakt, dus graag ook een Wet Schuldsanering Ondernemende Personen (Wsop) voor de ruim 750.000 zzp’ers die ons land kent en waarvan 25% in zwaar weer verkeert. Ervaringscijfers geven aan dat deze zzp’ers in zwaar weer gemiddeld zo’n 120.000 euro ongedekte schuld hebben. In de Verenigde Staten kun je bij wijze van spreken ‘s morgens failliet gaan en kun je ‘s middags weer starten. Dat is wat al te drastisch, maar door herexamenmogelijkheid aan te bieden, houd je deze ondernemer participerend in onze samenleving en blijvend voorzien in eigen ondernemersinkomen of inkomen uit loondienstverband. Ook moreel gezien is het een ommezwaai van ernstige onnodige schaamte en veroordelend vinger wijzen naar durven falen en trots zijn om weer op te staan.

5. Investeer in onderwijs, van basisschool t/m universiteit. Mooiste voorbeeld van kost gaat voor de baat uit. Start met de invoering van een gelddiploma in het basisonderwijs en de schuldenberg wordt minder. Start met verankering van ondernemerschap in het onderwijs en we krijgen betere ondernemers.

6.
7.
8.
enzovoort..

Deze lijst is natuurlijk nooit af en al teruglezend zie ik dat een participatiekabinet eveneens kan worden toegevoegd aan de lijst. Ministerieoverschrijdend participatiebeleid als leidraad. Maar wat wil ik nu echt met stip bovenaan de lijst? Dat Nederland weer handelsland nummer 1 wordt en dat we weer gaan denken en handelen vanuit mogelijkheden! Laten we daar de routeplanner maar eens op gaan instellen. Ik durf die uitdaging aan! Het hoe vinden we onderweg al ondernemend uit.