• Rondpompeconomie kost ons op lange termijn de kop

vrijdag 27 juni 2014
Column van Hans Biesheuvel
Ook verschenen bij Telegraaf MijnBedrijf

Rondpompeconomie kost ons op lange termijn de kop

Het kalf is verdronken. Op donderdagochtend maakte Staatssecretaris Wiebes bekend dat hij de accijnsverhoging op diesel en lpg niet terugdraait. Ook hoeven ondernemers in de grensstreek geen compensatie te verwachten. De reden dat er geen compensatie kan komen is dat dan ook slijters, tabakszaken, detailhandelaren en verzekeraars aan zouden kloppen bij de staat. Zij hebben namelijk achtereenvolgens de accijnsverhoging op alcoholhoudende dranken en tabak, de btw-verhoging en de assurantiebelasting voor hun kiezen gekregen.

Dit slaat de spijker op z’n kop. Doordat er visieloos aan de knoppen gedraaid wordt is iedereen een beetje de dupe. Voor een politicus is dit beter dan fundamentele keuzes maken. Voor de economie is het funest.

Het leven bestaat uit keuzes maken en begroten is vooruitzien. Je bepaalt nu hoe het geld uitgegeven wordt om bepaalde doelen te bereiken over 10 jaar. In ondernemerstaal heet dit investeren.

Het wrange is dat omstreeks 60% van de begroting vast ligt in uitgaven voor de zorg en sociale zekerheid. Ruimte voor investeringen is er amper. Economische investeringsprogramma’s vertegenwoordigen circa 1,5% van de begroting. Deze rondpompeconomie kost ons op de lange termijn de kop. We hollen willens en wetens het concurrentievermogen van de Nederlandse economie uit.

Een mooi voorbeeld was afgelopen dinsdag. Het rapport ‘Naar een lerende economie’ van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid werd besproken in de Tweede Kamer. De WRR doet hierin een duidelijke oproep tot actie. Als Nederland ook in de toekomst nog een economie wil zijn die richting geeft en bepalend is, dan vraagt dat om grondige hervormingen van onder meer het onderwijs en de sociale zekerheid. Het kabinet weigerde echter aan te geven welke elementen van het rapport zij overneemt.

Het woord investeren is bij menig politicus uit het vocabulaire verdwenen. Investeringen betalen zich niet terug binnen 4 jaar. En waarom zou je iets zaaien wat de volksvertegenwoordiger na jou pas kan oogsten? Liever spreekt de politicus over ‘posten ombuigen’, ‘intensiveren’ en ‘inverdienen’. Wij noemen dit ‘snijden’, ‘meer geld geven’ en ‘hopen op een bepaalde opbrengst zonder dat je het echt zeker weet’

Laten we teruggaan naar de basis. In plaats van gaten dichten en kaasschaven gaan we onze collectieve middelen uitgeven op basis van de doelen die we willen bereiken over 20 jaar. Dit houdt in duidelijke keuzes maken. Helaas betekent dit dat we individueel meer zullen moeten betalen voor de zorg. Ook betekent dit dat de sociale zekerheid veel meer een vangnet zal worden voor mensen die niet meekunnen. Het garandeert wel dat we op de lange termijn de koek groter maken. Een set concrete voorstellen is terug te lezen in de Groeiagenda van het Schaduwkabinet. Ondernemers gaan graag het gesprek aan met de politiek om na te denken hoe we ze kunnen uitvoeren.

De Groeiagenda van Nederland lees je via deze link.